Бұрын денсаулық сақтау министрі болған Жақсылық Досқалиев түрмеде отырған кезін еске алды, деп хабарлайды Neonomad.kz ақпараттық агенттігі Қазақстан телеарнасына сілтеме жасап. 

«Мен сегіз ай түрмеде отырдым. Жалғыз өзім бір камерада отырдым. Түсінесіз бе? Сол жалғыздық маған өтіп кетті, жаныма қатты батты. Торғайлармен сөйлесетін болды, тіпті кейбір сөздерді ұмытып қалдым. Қорлық деуге де болады, адам басына түскен сын деуге де болады. Ең жаманы сол жалғыздық болды. Қазақ бекер айтпаған: «Жалғыздың үні шықпас» деп. Мен оны солай түсіндім.

Бір күн өмірі болса да адам алға жылжуы керек. Жақсы жаққа жылжуы керек деп ойлаймын. Өмір ұзақ емес, «Қамшының сабындай қысқа» деп қазақ айтады ғой. Сондықтан әр күніңді адами, адам болып өмір сүрген дұрыс деп ойлаймын», – дейді ол Қазақстан телеарнасының «Тұлға» бағдарламасындағы өзі жайлы хабарда.

Досқалиев басына қиындық түскенде жанында жүрген «достары» ат тондарын ала қашқанын айтады.

«Баламның үшемі дүниеге келді. Екі ұл, бір қыз. Аман-есен дүниеге келгенде, қатты қуандым. Ондай қуаныш менің өмірімде болған емес. Тіпті, ондай бақыт екінің бірінің басына тумайды да. Сол үшеуі дүниеге келгенде біздің дүниеміздің барлығы өзгеріп кетті. Қуаныштан жүрегім жарылып кете жаздады. Қазір солардың «концертін» тамашалап отырамыз сырттай. Міне, бақыт деген осы», – дейді Жақсылық Досқалиев.